Ikki vrach operatsiya stolidagi bemor oldida suhbatlashishyapti:
— Davolaymizmi yoki yashayversinmi!?!?!?!!!!!

Afandi bozor aylanib yurib, bir zargarlik do`koni yonida tilla buyumlarni tomosha qilib, uzoq turib qoldi.
— Ha, birodar, buncha tikilib qoldingiz? — deb so`radi zargar.
— Mana bu oltin buyumlarga havasim kyelib qoldi. Nazarimda, bu zargarlik do`koni bo`lsa kerak-a?
— Yo`g`-e, ko`zingiz ojizroqmi o`zi? — dedi zargar o`zicha hazillashgan bo`lib, — bu yerda eshakning kallasi sotiladi-ku!
— Shunaqami? Menimcha, savdongiz juda o`ngidan kelayotganga o`xshaydi-ya?
— Qayoqdan bildingiz?
— Shunday katta do`konda faqat bittagina eshakning kallasidan boshqa narsa qolmabdi-ku!— dedi Afandi zargarning kallasiga ishora qilib...

— Ay, ay, ay, tortmen og`riyaptiku, nima bitta teshikni topaolmayapsizmi?
Yigit:
— Qimirlamagin.
Qiz:
— Topdizmi?
Yigit:
— Ha, topdim. Hozir tiqaman.
Qiz:
— Aaaayy, sekinro tiqin og`riyaptikuuu!
Yigit:
— E, o`chir ovozingni nima man sanga har doim zirak taqib yuribmanmi...

Bir kishi qafasda uch dona to`tiqush olib o`tirardi. Xaridor ularning narxini so`radi.
— Birinchisi uch yuz ming. Gapiradi. Ikkinchisi besh yuz ming. U ham she’r aytadi va qo`shiq kuylaydi. Bunisini narxi bir million so`m. Lekin u na gapiradi, na qo`shiq kuylaydi.
Xaridor:
— Unda nega buncha qimmat.
— Bilmadim-u, lekin mana bu ikkisi uni “ustoz” deb chaqiradi.

Podsho uzoq muddatlik ovga ketgan edi. Boshqa mamlakatdan elchi kelib qoldi. Vazir uni parvarish qilishni Afandiga topshirdi. Afandi har kuni oshpazga tayinlab, elchini qirg`ovul, bedana, kaklik go`shtlaridan tayyorlangan sara ovqatlar bilan boqar edi.
Oradan besh-o`n kun o`tdi, qush go`shti elchining me’dasiga tegib, u oshpazdan so`qim go`shtidan ovqat tayyorlab berishni iltimos qildi. Oshpaz uning tiliga tushunmay, vazirga murojaat qildi. U ham tushunmay Afandidan tushuntirib berishni iltimos qildi.
Afandi elchi huzuriga borib, imo-ishoralar bilan maqsadini so`ragan edi, u ikki qo`lini boshi ustiga shoxga o`xshatib, o`z tilida allanarsalar dedi, Afandi sira ham tushunmadi.
— Elchi nima xohlar ekan?— so`radi vazir.
— Elchining ikki qo`lini boshi ustiga ko`targani uning podshoni ko`rmoqchiman degani,— deb javob berdi Afandi.

Bir kuni Afandi qo`y boqib yursa, bir qo`yni kalasi ariqqa tushib oqib ketibdi, buni ko`rgan Afandi bir siqim xashakni olib, ma-ma jonivor, deb tutib olibdi.

Virtual nikoh. Tolibi ilm shogird piru komil ustozdan so`radi:
— Ustoz, agar oshiq o`zining ma’shuqasiga telefonning telegramxonasidan, anga o`zini bag`ishlashini so`rab uch marta yozsayu, ojiza aning yozuvig`a javob qilib rozilig`ini bitsa nikoh hosil bo`lurmu?
Piru Komil ustoz o`ylab javob berdi:
— Agar zaifa ham o`nlayn rejimda turg`on ersa, hosil bo`lur, zero megabaytning puli mahr o`rnig`a ham o`tur.

Ikki do`st suhbatidan:
— Bilasanmi do`stim, qaysi qizni uyga olib kelib onamga ko`rsatsam, yoqmayapti, hech uylana olmayapman, nima qilsam ekan?
— Buni ilojisi bor, onangga o`xshaydiganini top, vassalom!
— Onamga o`xshaganini topgan edim, dadam haydab yubordilar!

Ota 9 yoshli o`g`liga:
— Menga qara, nega sen "Bola tarbiyasi" to`g`risidagi kitobni o`qiyapsan?
O`g`ilning javobi:
— Meni tarbiyalashda haddilaringdan oshmayapsizlarmi yo`qmi, shuni nazorat qilmoqchiman.

Bir kuni Afandi osh qilmoqchi bo`libdi, qarasa muzlatgichda go`sht qolmagan ekan. Jahli chiqqan Afandi shartta qo`liga pichoqni olib, shimini yechibdi-da... Boshqa shimini, kiyib qassobxonaga ketibdi.