Bir xo`jayinning haydovchisi ziyofatlarga borsa, mast bo`lib qolarkan. Ziyofatdan qaytishda mashinani xo`jayinni o`zi haydab ketar ekan.
Bir kuni haydovchi xo`jayiniga maslahatli ishi bor ekanini aytibdi.
Xo`jayin:
— Nima gap, - deb so`rasa:
— Xo`jayin, ikkovimizga bitta shofyor olsak, qanday bo`larkin?!, - dermish.

Samolyotni havodagi parvozi vaqtida bortda janjal ko`tarilibdi. Uchuvchi nima gapligini so`rabdi. Shunda styuardessa:
— Ikkita jinni passajirimiz eshikni ochishimizni aytyapti. Tushib qolmoqchi ekan, - desa, uchuvchi styuardessaga:
— Ochmanglar! O`tgan safar ochganimizda ikkitasi tushamiz deb, sakkiztasi chiqib olgandi, - dermish.

Yigit do`stiga:
— Ikki ming pul qarz berib tur!
Do`sti cho`ntagini kavlab:
— Faqat bir yarim ming pulim bor.
— Mayli beraver! Besh yuz qarz bo`lasan shunda...

Uyga erta tongda qaytgan eriga xotini dedi:
— Uyga nega tong saharda qaytdingiz?!
Eri esa hech ikkilanmay:
— Bunday paytda boradigan boshqa joy bo`lmasa nima qilishim kerak?! - dermish.

Bir yigit qo`shnisidan:
— Tug`ilgan kuning qachon?, - deb so`rabdi.
— May oyida. Nega so`rayapsan?
— Senga parda sovg`a qilmoqchiman. Derazangga osib qo`yasan. Xotining uyda nuqul ochiq-sochiq kiyinib yuradi.
— Men esa seni tug`ilgan kuningga binokl sovg`a qilaman. Ko`rgan ayoling, kim ekanini kuzatishing uchun...

Qadim zamonda bir podshoh uch nodon vaziriga buyuribdi:
— Baliqni boshini olmasdan turib, o`ldirib huzurimga olib kelinglar! Uchchala vazir yo`lga chiqibdi.
Birinchi vazir:
— Agar baliqni boshini olmasak, qanday qilib o`ldiramiz, - debdi.
Ikkinchi vazir esa:
— Yaxshisi podshoh xuzuriga o`lik baliqni olib boramiz, - debdi.
Shunda uchinchi vazir:
— Ey nodonlar! Shungayam aqlingiz yetmadimi? Baliqni o`zimizning uslubda, suvga cho`ktirib olib boramiz, - dermish.

O`lim to`shagida yotgan qariya nabirasiga vasiyat qilibdi:
— Nabiraginam! Senga bitta katta ferma, uchta uy, ikkita dalahovli, beshta do`konni meros qoldiraman.
Nabirasi shoshilib:
— Qayerda buvajon, qayerda?, - deb so`rasa,
— Telefonimdagi "MoyaFerma" o`yinida!, - dermish qariya.

— O`g`lim, sen aroq ichayotgan emishsan! Menga buni qushlar aytdi.
— Qushlar bilan gaplashayotgan bo`lsangiz, siz ichib olibsiz!

— Kafega boraylik?
— U yoqqa mumkin emas.
— Baliq oviga boramizmi?
— Borish mumkin emas ovga.
— Uylanganingga afsuslanyapsanmi?
— Afsuslanish mumkin emas.

Urushga borgan otaxondan intervyu olishmoqchi bo`lib, urushda ko`rgan voqealardan biror narsa gapirib berishini so`rashibdi.
— Shu bolam, bir kuni sheriklarimni topolmay, adashib qoldim. O`rmonda ketayotsam, qarshimdan uchta nemis dushmanlari chiqib qoldi. Shartta cho`ntagimdan pichoqni oldim-da, bizni yurtlarga boshlab kelgan oyoqlarini, qurol ushlagan qo`llarini kesib tashladim. Shu kelishlariga yo`lboshchi bo`lgan ko`zlarini o`yib oldim.
Jurnalist hayratlanib:
— Ota, shuncha qiynagandan ko`ra shartta o`ldirib qo`yavermaysizmi?, - degan edi, chol bamaylihotir:
— Ha bolam, o`ldirardim-u, mandan oldin kimdir o`ldirib bo`lgan ekan-da, - dermish.