Bitta sodda yigit uylanibdi, chimildiqqa kirib jim yotaveribdi. Toqati toq bo`lgan kelinni jahli chiqib:
— Keling joyimizni almashamiz, - debdi.
Kuyov divanni aylanib o`tib yotibdi. Birozdan keyin kelin yana asabiylashib:
— Man o`rnashmadim, joyizga o`ting. Haa ustimdan o`turing, - debdi.
Kuyov kelinni ustidan o`tayotgan ekan, kelin uni belidan mahkam ushlab:
— Bo`ldi endi bir qo`chqor bo`lib bering, - desa.
Kuyov:
— Baaaa, - dermish

Bir kuni bir bola ko`chada do`stini urayotgan ekan, shunda bir otahon kebqolib:
— Bolam do`stingni nimaga uryapsan, desa
Bola aytibdi:
— U meni ikki yil oldin begimot deb mazah qilgandi, debdi
— Ikki yil oldin mazah qilgan bo`lsa, nimaga hozir uryapsan, debdi
— Bugun zooparkga borib begimot nimaligini ko`rdim-da.

Podsho qalandar libosida yo`lda ketayotgan edi. Afandi bir daraxtning soyasida uxlab yotgan ekan. Podsho uni uyg`otdi.
— Ha, nima deysan?! Nega mening uyqumni buzding deb do`q qila boshladi Afandi.
— Birodar, sen yaxshi kishiga o`xshaysan, bir narsa so`ramoqchi edim, shuni aytib bergin.
— Xushomaddan Afandi erib ketib, hovridan tushdi:
— Qani, so`ra-chi, nima demoqchisan?
— Bu mamlakatning podshosi zolimmi, odilmi? Rostini ayt.
— E birodar, nimasini aytasan, u shunday qonxo`r, zolimki...— deb yomonlab ketuvdi, «qalandar» gapini bo`ldi:
— Meni taniysanmi?
— Yo`q.
— Men Podsho bo`laman.
Afandining badaniga titroq turdi, lekin sir boy bermadi:
— Meni taniysanmi?
— Yo`q.
— Men shu shaharning jinnilaridan bo`laman. Har oyda uch kun jinni bo`laman. Mana bugun jinniligim boshlangan kun.

Oddiy askar Kayfiyev bir qadam oldinga. Kecha yana ichibsiz, agarda ichishni tashlasangiz sizga serjant unvonini beraman.
Kayfiyev javob beribdi:
— Serjant unvonini nima qilaman, ichsam o`zimni Generaldek his qilaman-ku.

35 yoshga kirgan bo`ydoq yigitdan so`rashibdi:
— Nega uylanmagansiz?
— O`zimga mos ideal qiz izlab yurgandim, nihoyat topdim!
— Endi uylanasizmi?
— Yo`q
— Nega?
— U ham ideal yigitni izlayotgan ekan

Bir yigit sevgan qiziga:
— Agar qo`limda nechta mandarin borligini topsangiz, ikkalasini ham sizga beraman, dermish.

Podsho bir kuni iyib ketib, Afandidan so`radi:
Afandi, bugun vaqtim chog`, senga biror narsa sovg`a qilgim kelyapti. Nima bersam ekan, a?
— Ximmatni o`zlariga bersin, shohim,— dedi Afandi,—qanday narsa bersangiz ham menga shahar bergandek bo`lasiz.
— Yaxshi,— dedi podsho,— men sanayman, sen ma’qul bo`lganini o`zing tanla: yuz tilla pul, to`pichoq ot, bir suruv qo`y, yaxshi bog`. Qaysi biri ma’qul?
—Agar ulug` shohim iltifot qilsalar, yuz tillani cho`ntagimga solib, otga minib, bir suruv bo`rdoqi qo`yni boqqa haydab kirib borsam. Sizning oliy ximmat Xotamtoyligingizga butun shahar qoyil qolar edi - dermish.
— Ishtahang karnayku, bordi-yu, hech narsa bermasamchi?
— Nima ham derdim,— ma’yus javob berdi Afandi, — unda o`zingizning podsho ekanligingizni isbot qilgan bo`lasiz.

Shayton bolasiga uqtiribdi:
— Bolam, odamdan uzoqrok yur, chunki o`zi gunoh qilib bizga tuhmat qiladi.

Bir odam do`kondan baliq sotib olgani borgandi, baliqlarning ichida bir qiyshiq baliq turganmish. Shunda haridor sotuvchiga qarab:
— Aka, nega bu balig`ingiz qiyshiq desa.
— Ha, bu baliqni burilishda ushlaganmiz dermish.

— Eshitishimcha, qo`shnilaring juda ahil, huddi qush kabutarlarday yashasharmish.
— To`ppa-to`g`ri! Goh hotini oynadan otilib chiqadi, gohida eri.