— Shikoyatingizga tushundim, - dedi psixiatr bemorga.
— Demak, alaq-chalaq tushlar ko`rasiz. Sizni qandaydir yovuz kuchlar ta’qib qiladi, tutib olib uradi. Bu ham yetmaganday baqirayotganda uyg`onib ketasiz-u bu dahshatlardan qutulasiz, shundaymi?
— Hamma gap shunda-da, do`xtir, - dedi bemor yig`lamsirab. Dahshat to`xtamaydi, davom etadi. Uyg`onishim bilan “yalpayib yotavermasdan tursangizchi, bolani bog`chaga olib borishingiz kerak!” - degan chinqiriqni eshitaman.

Vrachlar jinnixonaga malibuning rasmini ilib qo`yishibdi, hamma jinnilar: u meniki, yo`q meniki deb talashayotganmish, shunda bir jinni chetda indamay o`tirganmish. Vrachlar:
— Sen nimaga talashmayabsan, desa
— Kaliti menda, mashina qayoqqa borardi, dermish.

Shamolashdan o`layotgan erkak doktordan iltimos qilibdi:
— Man sizga pul ham beraman, agar SPIDdan o`ldi deb guvohnoma yozib bersangiz!
Doktor:
— Nima sababdan?!
— Birinchidan: bu bilan o`zingizni oqlaysiz, axir SPID bedavo-ku. Ikkinchidan esa mening manjalaqimga bundan keyin hech kim barmog`ini ham tekkizmaydi. U bilan 5 yil bo`lgan jazmani esa, o`zini osib qo`yadi!

Doktor:
— Men sizga hozir dori yozib beraman. Bir kunda 5 mahal ovqatdan keyin ichasiz.
Bemor:
— Doktor, men buncha ovqatni qayerdan topaman?

Piyonista davolanishga kelibdi. Vrach:
— Ho`sh, ko`p ichasizmi?
— Unchalik ko`p emas, kuniga ikki litr aroq xolos...Bir gramm ham ko`p emas!
— Ex-xe! Anchadan beri ichasizmi?
— Unchalik ko`p bo`lgani yo`q, 12 yoshimdan beri...
— Ux-xo`! Bo`lmasa, davolanasiz! Fakat bitta sharti bor!
— Qanaqa?
— Davolashni boshlanishida kuniga 200 grammdan ko`p ichmaysiz!
— Ikki yuz gramm... Bo`pti! ...Ertasi kuni piyonista oyog`ini zo`rg`a sudrab bosib, allaqanday qo`shiqni xirgoyi qilgancha kelibdi.
— Azizim, siz bilan kelishgandikku, kuniga 200 grammdan ko`p bo`lmasin, deb!?
— Nima, meni bitta sizda davolanayapti deb o`ylaysizmi?

Boshingizni rosa bit bosibdi do`stim
— Ha, xabarim bor
— Nima bilan davolayapsiz?
— Hech nima bilan, xali birorta bit kasal bo`lgani yo`q.

Operatsiyadan chiqqan otaxonning oldiga ko`rgani do`stlari kirishibdi. Uch daqiqadan so`ng bemor otaxon jon xolatda qimirlab, qog`ozga bir nimani yozib jon beribdi.
Do`stlari:
— O`limidan oldin ko`rganimiz yaxshi bo`ldi. Nima yozdi ekan deb yozuvni o`qishsa:
— Kislorod shlangidan oyoklaringni ol padarlanat deb yozilgan ekan.

Qurilishda ishlaydigan bir yigit doktorga boribdi.
— Doktor, yordam qiling. Ichim qotib qolganmi, bilmayman, hech hojatga chiqa olmayapman.
— Ho`sh, qani shimingizni yechib engashingchi.
Yigit engashibdi. Doktor:
— Haaaaa, tushunarli, - deb xonasida turgan bir tayoq bilan yigitni ketiga qattiq uribdi:
— Ana endi choping hojatxonaga.
Biroz vaqt o`tib, yigit xursand holda qaytib kelib:
— Doktor, sizga katta rahmat. Qushday yengil bo`ldim. O`zi nima bo`lgan ekan, tushunmay qoldim.
— Hech narsa bo`lmagan, faqat bundan keyin ish vaqtida hojatga borsangiz, ketingizni bo`shagan sement qopiga artmang.

A-ha, qo`lga tushdingmi? - dedi Nasriddinning do`stlaridan biri. Pivo ichayapsan! o`zing aytganding, pivo ichishni doktor taqiqladi, deb. Demak, sen byulletenni bir necha kunga cho`zmoqchisan!
— Taqiqlagani to`g`ri. Lekin byulletenni cho`zish to`g`risidagi gaping noto`g`ri. Bundan tashqari, doktor menga ichishni taqiqlagandan keyin ko`p o`tmay qazo qildi.
Xo`sh, u o`lganidan keyin ham buyrug`iga bo`ysunishim kerakmi?

Bir kishi xotini yaxshi eshitmay qolayotganidan tashvishga tushibdi. U xotiniga eshitish uskunasi olib berishga qaror qilibdi. Xotiniga bu haqda qanday aytishni bilmabdi va dastlab buni muhokama qilish uchun shifokorga boribdi.
Shifokor unga uy sharoitida oddiy sinov o`tkazishni, keyin tashxis qo`yishi mumkinligini aytibdi. Va sinovni qanday o`tkazishni tushuntiribdi.
— Xotiningizga 12 metr masofadan biror savol berib ko`ring. Agar savolingizga javob bermasa, yaqinroq borib savolingizni takrorlang, masofa 9 metr bo`lsin. Agar yana javob qaytarmasa, 6 metr masofadan savolingizni takrorlang, keyin 3 metrdan. Xullas, u savolingizga javob bermaguncha yaqinlashavering. Shunda uning qulog`i qanchalik og`ir ekanligini aniqlab olamiz.
O`sha oqshom xotin oshxonada ovqat tayyorlayotgan, er esa o`z xonasida ishlayotgan ekan. Er ichida o`ylabdi: “Hozir undan taxminan 12 metr uzoqdaman. Shifokor maslahatini bajarishning ayni vaqti”.
— Azizam, nima ovqat qilyapsan?
Hech qanday javob bo`lmabdi. Er yo`lakka chiqibdi va savolini takrorlabdi.
— Go`zalim, nima ovqat? Yana jimlik. U yanada yaqinroq boribdi. Ular orasidagi masofa olti metr ekan.
— Shirinim, nima ovqat qilyapsan? Lekin hech qanday javob bo`lmabdi. Er oshxonaga kiribdi.
— Nima ovqat yeymiz? Afsuski, bu safar ham xotini indamabdi. Er xotining yoniga yaqinlashibdi.
— Sevgilim, nima ovqat qilyapsan?
Xotini unga o`girilib qarabdi.
— Azizim, eshitmayapsizmi, beshinchi marta aytyapman, tovuq!