Xotin radioga telefon qilyapti:
— Allo - bu radiomi?
— Ha, siz radioga tushdingiz. Kimga qanday qo`shiq qo`yib berishimizni xohlaysiz?
— Iltimos, yarim kechasi mast bo`lib o`ynashinikiga borgan va o`ynashining eridan o`lguday kaltak yeb qovurg`alari sinib hozir kasalxonaning reanimatsiya bo`limida yotgan erim uchun "MANA SENGA O`ShA KAYF" qo`shig`ini qo`yib bersangiz.

Qiziq! Nega yigitlar sevgan qizini "qizim" deydiyu, lekin qizlar yigitlarini "o`g`lim" deyishmaydi.

10 yoshli bola dadasidan so`rayapti:
— Dada, fonarigim qani?
— Fonarni nima qilasan?
— Uchrashuvga ketyapman.
— Men uchrashuvga fonar olib bormasdim...
— Ko`rdingizmi, qorong`ida kimni tanlagansiz!!!

Afandi savat ko`tarib bir boqqa o`g`irliqqa kirdi, har xil uzumlar bilan savatni to`latib turganda, bog`bon kelib yoqasidan bo`g`di:
— Nega boqqa kirding?!
Afandi undan balandroq keldi:
— Bo`lmasa nega xotiningga kavush olib bermading?
— Iye, ali desa, bali deydi-ya, bu odam. Xotinimning kavushi bilan sening nima ishing bor?
— Qiziq odam ekansan, gapni kavlasang, gap chiqadi, o`g`irliqqa kirdim deymi bo`lmasa!..

— Mening ismim Bahodir, do`stlarim meni Baho deb chaqirishadi.
— Mening ismim Ramziddin, do`stlarim meni Ram deb chaqirishadi.
— Mening ismim Itolmas, do`stlarim mening ismimni to`liq aytib chaqirishadi.

Institutda dars beradigan domla kasal bo`lib qolibdi. Domlani bir talaba ko`rgani kelibdi.
Talaba:
— Ha, domla nima bo`ldi? Itdek ozib ketibsizku!
Domlani bu gapdan keyin battar mazasi qochibdi.
Keyin yana bir talaba domlani ko`rgani kelibdi. Domla ikkinchi kelgan talabaga, birinchisini yomonlab ketibdi. Qara men o`zim o`qitib, talim bergan shogirdim meni itga tenglashtirdi.
Ikkinchi talaba:
— Eh, domla hafa bo`lmang. Yaxshi bo`lib sog`ayib ketasiz, cho`chqaday semirib ketasiz hali.
Domla avvalgidan ham battar bo`lib qolibdi.
Keyin domlani eng yaqin do`sti kelibdi. Keyin domla do`stiga talabalarni ikkisini ham yomonlabdi:
— Ey do`stim, men o`zim o`qitib odam qilgan shogirdlarimni qara, bittasi itga, ikkinchisi cho`chqaga tenglashtirdi nomardlar!
Bu gaplarni eshitib do`stini jahli chiqib ketdi:
— Do`stim, sen umuman ko`nglinga olma. Bu ikkala shogirding ham aslida odamdan emas, eshakdan ta’lim olgan ekan!

Xotini eriga:
— Azizim, magazinga borib keling!
— Sevgilim, hozir ko`cha shunchalik sovuqki, hatto itni ko`chaga haydasang chiqmaydi.
— Vooy-bo`o`, unday bo`lsa, itsiz boraqoling!

Onasi, senga nima covg`a qilay to`yimizni o`n yilligiga.
— So`ramang, baribir topib berolmaysiz...
— Iye, biror marta aytganingni olib bermadimmi? Ayt, darrov muhayyo qilaman.
— Istagan narsamnimi?? Aldamaysizmi?
— Bilasanku, yigit bitta gapiradi va so`zida turadi!
— Yaxshi... O`zingizdan ko`ring...
— Nima ekan, juda qiziqtirdingku?
— Vaqt covg`a qiling. Boshqa hech nima kerakmas.
— Nima deganing bu? Qanaqa vaqt?...
— Har kuni kechki payt mana shu qo`lizdagi telefonii kavlab o`tirishga ketgan vaqtizdan bir soatginasini... Oilangiz uchun... Oddiygina e’tibor... Bollarizga... Menga...
— Mmm...

Bir kuni Afandi yo`lda ketayotib, "patinka cho`tka" topib olibdi.
Asta qo`liga olib:
— Tovba, taxtaga jun chiqibdi, - debdi-yu, tashlab ketvoribdi.

Shahar hokimi Afandiga buyurdi:
— Menga bir bahaybat, qopag`on it topib keling!
Afandi esa, buyruqning aksini qilib, yuvosh bir it topib keldi. Hokim Afandini koyidi:
— Men sizga «qopog`on it topib keling!» desam, juda yuvosh itni olib kelibsiz.
Afandi beparvo javob berdi:
— Taqsir, xotirjam bo`ling, bu janoblarining oldida besh-olti kun tursa, o`zlaridan ta’lim olib, zanjirini ham uzadigan bo`lib ketadi.