Futbol vaqtida bir futbolchi cudyaga hadeb pac uzatavepibdi. Murabbiyni jahli chiqib:
— Nega unaqa qilvoccan? - deca
— O`zingiz aytdizku cudya o`zimizdan, qo`rqmay o`ynayvep, - depmish futbolist.

Bir kuni Oyposhsha eriga:
— Dadajonisi, qo`shnimiz Mexrixonga o`g`li Moskvadan shunaqa syurpriz yuboribdi-ki, asta qo`yaverasiz, "xa-xa-xa" Havotir olmang. O`g`limiz bizga bunday syurpriz, ya’nikim kelin, aslo olib kelmaydi, "xa-xa-xa", - desa
Oyposhaning eri xotiniga achinib qarab:
— Xotinjon, o`g`ling senga boshingda yong`ok chaqib, maymunday o`ynatadigan "yengil kavaleriyani" ya’nikim kelinni tayyorlab qo`ygan, - dermish.

Ona qizini urishayapti:
— Man sanga kechasi ko`chada yurishga ruxsat bermiyman. Bilasanmi san endi 17 ga kirding, man sani yoshingda...
— Bilama-a-n oyi, bilaman. Siz mani yoshimda uyda o`tirgansiz, chunki u paytda man 5 oylik chaqaloq bo`lganman.

Men sevgan qizimni kaptivamga mindirmayman, buni 2 sababi bor:
— Birinchidan sevgan qizim yo`q. Ikkinchidan kaptivam ham yo`q.

2060-yilda shogird ustozidan so`radi:
— Ustoz 50yil oldin qizlar nima kiyishgan?
Ustoz javob qildi:
— 50yil oldin qizlar kalta bo`lsa ham yubka kiyishgan.

Bir kuni Afandi bozordan yuk ko`tarib kelayotgan ekan, bir qo`shnisi uni ko`rib:
— E, qo`shni men ham bozorga ketayotgan edim, etmabsiz-de mashinamda birga borib kelardik, - debdi
Shunda Afandi:
— Rostanmi? Yaxshi ettingiz, yana u bu narsalar olishim kerak edi, hozir chiqaman. Qo`shni bor bo`ling, - desa Haligi qo`shni ichida:
— Qo`qon ma’ziratni ham bilmaydi bu galvars. Sen yetmay turuvding, - dermish

...Statusimga: "Mehmonda yaxshi, lekin o`z uyingda... yalang`och ham yursa bo`ladi"...Statusimga javoban bir shilqim kommentariy qoldirdi:
— "Mening uyim, sening uying"

— Dada, moliyaviy daho kim?
— Xotini sarflagandan ko`proq pul ishlab topadigan odam.

— Siz judayam jozibalisiz.
— Afsus, siz haqingizda bunday deya olmayman.
— Unda menga o`xshab aldang.

Afandi erta bahorda boqqa qalamcha ekayotgan bog`bondan so`radi:
— Nima ekayotibsiz?
— Ko`chat, - dedi bog`bon,- hademay ko`karib mevaga kiradi.
— Hammasi quruq kaltak-ku! - dedi Afandi taajjublanib.
— Ha, yer-suv quruq kaltakni ham ko`kartiraveradi.
— Bo`masa meni ham yerga ko`mib qo`ying, - iltimos qildi Afandi.
Bog`bon kulib Afandining beligacha tuproq tortib ko`mib qo`ydi.
Afandy peshingacha izg`irin shamolda turdi, qorni ochdi, badaniga zax o`tdi. Bog`bon peshinda ovqatga o`tirganida Afandi qichqirdi:
— Taqsir, men bu yerda tomir otib, mevaga kirmaydiganga o`xshayman, iloji bo`lsa meni ovqatga yaqinroq joyga o`tqazsangiz.