Boy va kambag`al suhbat quripti!
Boy:
— Meni 14ta mashinam, 3ta avtobusim, 2ta kafeyim bor. Sendachi, - debdi kambag`alga.
Kambag`al:
— Meni o`g`lim bor, o`g`limda esa qizing bor!

Bemor:
— Doktor, sog`ligim joyida emasga o`xshaydi! Endigina qirk yoshni qoraladim, lekin ko`zguga qarashga qo`rqaman! Tepakalman, ko`zlarimning osti osilib qolgan, yuzimni ajin bosgan, tishlarim to`kilib ketgan! Menga nima qilgan, a?
Doktor:
— Anig`ini aytolmayman... Balki hammasi siz o`ylaganchalikmasdir... Nima bo`lganda ham, ko`zingiz o`tkir ekan!

Bugun ilonlar ko`rgazmasiga borgandim. Birinchi o`rin medalini olib keldim.

Afandining bir oshnasi og`zi latta bilan bog`langan bir xumchani omonat topshirib:
— «Buning ichida voyvoyakning bolasi bor, og`zini ocha ko`rmang, uchib ketib qoladi» deb, tayinladi.
U ketgandan keyin, Afandi «voyvoyakning bolasi qanaqa bo`lar ekan» deb, xumchani ochdi, qarasa: ichi to`la asal.
Afandi bir tatib ko`rishi bilanoq xumchaning yonidan ketmay qo`ydi, uch kun qorni og`ridi.
Besh-olti kundan keyin egasi kelib xumchani so`radi. Afandi olib chiqdi. Egasi xumchani ko`tarib ko`rib:
— Afandi, men ketgandan keyin xumchani ochib, voy-voyakning bolasini uchirib yuboribsiz, shekilli,— dedi.
— To`g`ri,— dedi, Afandi,— uchib chiqib uyasini topolmay, qornimga kirgan ekan, uch kundan beri mening og`zim bilan voyvoylaydi.

Afandining bir kamsut, qisir qolgan, suzong`ich sigiri bor edi. Uni yetaklab bozorga sotgani olib bordi. Afandi bozorda turib xaridor chaqirar edi:
— Bir qoshiq suti bor, xolos, qisir qolgan, orqadan kelganni tepadi, oldidan kelganni suzadi, kim olsa puliga kuyadi!
U kechgacha shu xilda javrab turdi, birorta xaridor Afandining yoniga yo`lamadi. Afandining rostgo`y, soddaligidan hayron bo`lgan bir dallol kelib sigirni sotib bermoqchi bo`ldi-da; sigirni maqtay ketdi.
— Kunda to`rt tovoq sut beradi, qornida to`qqiz oylik bolasi bor, erta-indin tug`adi, qo`ydan ham yuvosh, kimki olsa foyda qilib, pulidan baraka topadi.
Dallolning so`zini eshitib, xaridorlar kela boshladi. Afandi sigirni dallolning qo`lidan olib:
— Sigirimda bunday xislatlar bor ekan, sotib nima qilaman,— dedi-da, yetaklab bozordan chiqib ketdi.

Podsho, vazir va Nasriddin Afandi ovga chiqishdi. Yo`lda podsho ustidagi chakmonini yechib Afandiga berdi. Buni ko`rgan vazir ham chakmonini yechib Afandiga uzatdi. Podsho Afandiga tegajog`lik qilib:
— Afandi, ustingizdagi bir eshakning yuki bo`ldi-mi? - dedi.
Afandi darhol:
— Yo`q, shohim, ko`rib turibdilar-ku, ikki eshakning yuki! - deb javob berdi.

Qamoqxonaga yangi mahbusni olib kelishdi. Uni nohaq qamashgani uchunmi, o`zidan o`zi siqilib, qulog`ini kesib derazadan otibdi.
Yonidagi bangi hayron.
Yana nohaqlikka chidolmay, ikinchi qulog`ini ham kesib derazadan otibdi.
Bangi yana hayron.
Mahbus oxiri chidolmay, burnini, sochini, hatto barmoqlarini kesib derazadan otgan ekan...
Yonidagi bangi:
— Aaaaa, aferist-eey, sekin-sekin qochib ketyapsanmi, - dermish.

— Bir tomondan sen judayam kelishgansan...
— Boshqa tomondanchi?
— Boshqa tomondan esa yuzing...

— Salom
— Salom
— Nima qilyapsan?
— Press kachat qilyapman
— Nima u?
— Sog`liq uchun, figura uchun foydali.
— Ssilkasini ber, men ham kachat qilaman.

Bir kishi sahroda ketayotgan ekan. Suvi qolmasdan, tinkasi qurib, o`lar holatga kelganida uzoqdan «300 metrdan keyin SUV!», degan yozuvli strelkani ko`ribdi.
Bir amallab o`sha tarafga yo`l olibdi. Keyinroq «200 metrdan keyin SUV!!!», degan strelkani ko`ribdi. Oxirgi kuchini to`plab keyingi strelkagacha yetib olibdi.
Oxirgi Strelkaga «100 metrdan keyin suv», degan yozuv bo`lib strelka yer tomonga(pastga) qaratib qo`yilgan ekan.